Mentor & Professional Pascal Waegeneire over zijn liefde voor taal en het lerarenberoep
Wil jij net zoals Pascal Taal- en Letterkunde studeren? Ontdek dan snel de opleiding!
Pascal Waegeneire stond al een jaar in het onderwijs met zijn professionele bachelor toen hij besefte dat hij een academische taalopleiding miste. Hij zette zijn job als leraar even on hold om opnieuw zelf op de schoolbanken te gaan zitten. Zijn zoektocht naar een universiteit eindigde op de VUB waar Pascal zich onmiddellijk goed voelde dankzij de persoonlijke en directe aanpak. Hij zou er de komende jaren niet alleen Taal- en Letterkunde studeren, maar tegelijkertijd ook Frans en Spaans doceren aan het CVO. Nadat hij zijn studies afrondde, ruilde Pascal Brussel in voor Berlijn en later voor Amsterdam. Zijn hele leven lang heeft hij al gewijd aan het onderwijs, als leerkracht en de laatste jaren ook als onderwijsontwikkelaar.
“Al van in het zesde middelbaar wist ik dat ik met taal bezig wou zijn en had ik een sterke wil om jongeren iets bij te leren. Ik behaalde een professionele bachelor waarmee ik een jaar lesgaf. Tijdens dat jaar drong het besef door dat ik talen op academisch niveau wou leren. Taal- en Letterkunde was de meest logische keuze omdat ik Frans en Spaans wou studeren en mijn oog viel onmiddellijk op de VUB. Ik voelde mij ontzettend goed bij de warmte en gezelligheid die ik ervaarde op de campus.”
Voorliefde voor Spaans en het buitenland
Pascal ging voor Spaans als vreemde taal, maar had er aanvankelijk geen ervaring of voeling mee. Tijdens een zomercursus kwam daar verandering in. Het was liefde op het eerste gezicht. Pascal vond de taal zó geweldig, dat hij er de komende vijftien jaar les in zou geven. Toen hij in 2014 de kans kreeg om Spaans, Frans en Engels te gaan onderwijzen in een gymnasium in Berlijn, greep hij die kans met beide handen aan. Ook de buitenlandervaring beviel hem sterk en in plaats van terug te keren naar België, besloot hij om zich na vier jaar te vestigen in Nederland.
“De eerste keer dat ik Spaans leerde, vond ik het onmiddellijk fantastisch en was ik direct verkocht. Ik wou de taal als het ware absorberen en vloeiend beheersen. Ondertussen geef ik al meer dan vijftien jaar les in het Spaans en andere talen. Toen ik in Berlijn zat, kreeg ik via LinkedIn een aanbod van een nieuwe en innovatieve school in Amsterdam. Het project klonk heel aantrekkelijk en ik had geen zin om terug te keren naar België dus ik besloot om er opnieuw vol voor te gaan in een nieuw soort buitenland.”
Onderwijs en Vlaamse waarden herdacht
Nederland mag dan wel een buurland zijn van België, de werkcultuur en huidige job van Pascal verschillen dag en nacht met de Belgische. De school waar hij werkt bestaat nog maar net en is heel vooruitstrevend. Vakken zijn interdisciplinair, de leerlingen werken in modules en handboeken zijn uit den boze. Als onderwijsontwikkelaar werkt Pascal met zijn collega’s het hele project uit en voorziet hij al het nodige lesmateriaal. Ook de eerlijke en gelijkwaardige werkcultuur spreekt hem enorm aan. Het was wennen in het begin, maar nu voelt Pascal een klik met de Nederlandse waarden en stelt hij regelmatig de Vlaamse waarden, die ooit zo evident waren, in vraag.
“De modules ontwikkelen is een grote uitdaging. Het is zoekwerk want alles moet kloppen. We gaan op een andere manier te werk op school, maar moeten wel de einddoelen halen en de leerplannen respecteren. Een module volledig zelf maken, afronden en zien dat het werkt, geeft wel veel voldoening. De Nederlandse leerlingen zijn ook enorm betrokken. Het was echt een openbaring om te zien hoe zij een rol spelen in de invulling van het onderwijs. Dat geldt ook voor het contact met mijn collega’s. Iedereen is altijd doodeerlijk een geeft je feedback, ook als je daar niet om vroeg. Dat komt arrogant over in het begin, maar je leert er zoveel meer uit dan als iedereen de hele tijd op zijn tong bijt.”
Toekomst in het onderwijs als docent, student of vakdidacticus
Momenteel heeft Pascal het ontzettend druk met zijn job als docent en onderwijsontwikkelaar, maar dat wil niet zeggen dat hij daarnaast niets onderneemt. Het afgelopen jaar nam hij deel aan een studieproject van de stad Amsterdam. Hij werd expert in de didactiek en werd verkozen tot één van de drie lerarenportretten van de stad. Volgend jaar wordt Pascal werkstudent aan de universiteit van Barcelona om zich te specialiseren in technologieondersteuning bij taalverwerving. Hij laat naar eigen zeggen de toekomst op zich afkomen, maar zijn grote droom blijft om ooit vakdidacticus te worden en zelf leraren op te leiden.
“Aan iedereen die leerkracht wil worden, maar toch twijfelt omdat je denkt dat je dan vastzit, wil ik zeggen: je hebt een fout beeld van het beroep. Je kan nog zoveel doen als leraar en jezelf blijven ontwikkelen. De kennis van mijn studie in Amsterdam voor ervaren docenten kan ik nu delen met mijn team op school en dat is enorm leuk. Volgend jaar ga ik zelfs opnieuw studeren naast mijn werk en ook daar kijk ik erg naar uit. Ook onderzoek voeren en doctoreren in de didactiek of taalverwerving zou ik leuk vinden. Wat ik onderneem doe ik met passie en voor de rest laat ik alles op mij afkomen.”
Pascals tips & tricks
Voor generatiestudenten: Probeer dat typisch Vlaamse traject van terugkeren naar je roots te vermijden. Laat eens die zekerheid los van wonen en werken in je eigen dorp. Neem het risico en trek naar het buitenland tijdens of na je studies, al is het maar voor een jaar. Zeker als je Taal- en Letterkunde studeert raad ik aan om eens te gaan studeren of werken in het land van je vreemde taal. Daar doe je allemaal nuttige bagage op die je nadien kan meenemen in het leven.
Voor laatstejaarsstudenten: Besef dat je een heel breed diploma hebt dat heel specifiek kan zijn. Ga goed op zoek naar wat er allemaal bestaat. Met een diploma Taal- en Letterkunde kan je zoveel meer doen dan leerkracht worden. Zorg ervoor dat je je opties goed kent.
Een dag op de job van Pascal
Elke ochtend vertrek ik om 8u40 met de fiets naar school, waar ik aankom om 8u55. Ik begroet dan eerst mijn collega’s en zoek mijn co-docent op. Ik geef nooit alleen les, maar altijd met een collega. Samen gaan we dan naar het lokaal en dan begint de dagopening voor een groep van 50 tot 55 leerlingen. Die dagopening duurt een half uur waarin de leerlingen de lesbrief krijgen van de modules die ze die dag zullen volgen. Ze ontdekken wat er op het programma staat en welke doelen en vaardigheden aan bod zullen komen. Tussen half 10 en 12 geef ik de eerste module. Na de middagpauze start ik de tweede module die loopt tot 3u. Daarna gaan alle leerlingen naar huis. Zelf blijf ik net zoals mijn collega’s op school tot half 5. Dan begeleid ik leerlingen die het werk niet afkregen tijdens de modules of die met vragen zitten.
Als de lesdag erop zit om half 5 heb ik thuis meestal wel nog wat werk te doen. We zijn een nieuwe school en gebruiken geen bestaand lesmateriaal. Dat wil zeggen dat ik enorm veel zelf moet ontwikkelen. Dat is gelukkig geen saaie administratieve boel, maar nuttig, creatief en uitdagend werk. Het geeft veel voldoening om al dat materiaal zelf te kunnen ontwikkelen en te zien dat het werkt.
Geïnspireerd door Pascal? Ontdek dan de opleiding Taal- en Letterkunde of contacteer Pascal via LinkedIn!